[et_pb_section fb_built=\u00a0\u00bb1″ _builder_version=\u00a0\u00bb4.27.0″ _module_preset=\u00a0\u00bbdefault\u00a0\u00bb global_colors_info=\u00a0\u00bb{}\u00a0\u00bb][et_pb_row _builder_version=\u00a0\u00bb4.27.0″ _module_preset=\u00a0\u00bbdefault\u00a0\u00bb global_colors_info=\u00a0\u00bb{}\u00a0\u00bb][et_pb_column type=\u00a0\u00bb4_4″ _builder_version=\u00a0\u00bb4.27.0″ _module_preset=\u00a0\u00bbdefault\u00a0\u00bb global_colors_info=\u00a0\u00bb{}\u00a0\u00bb][et_pb_text _builder_version=\u00a0\u00bb4.27.0″ _module_preset=\u00a0\u00bbdefault\u00a0\u00bb global_colors_info=\u00a0\u00bb{}\u00a0\u00bb]<\/p>\n
[\/et_pb_text][et_pb_text _builder_version=\u00a0\u00bb4.27.0″ _module_preset=\u00a0\u00bbdefault\u00a0\u00bb global_colors_info=\u00a0\u00bb{}\u00a0\u00bb]<\/p>\n
Achter de schermen van de Olympische Spelen van 2024 broeit er een sociaal conflict. De kern van de controverse: het controversi\u00eble gebruik van het dagpassysteem. Dit systeem, dat meer flexibiliteit zou moeten bieden aan onafhankelijke werknemers, lijkt te zijn afgeweken van zijn oorspronkelijke doel, waardoor duizenden werknemers in een precaire en potentieel illegale situatie terecht zijn gekomen.<\/span><\/p>\n Het dagtarief, geregeld in artikel L. 3121-58 van de Arbeidswet, is een systeem waarmee de arbeidstijd over een jaar in dagen kan worden geteld in plaats van in uren. In eerste instantie bedoeld voor leidinggevenden, kan het onder bepaalde strikte voorwaarden ook van toepassing zijn op \u201cautonome werknemers\u201d.<\/span><\/p>\n Ik Sarah Zakine, arbeidsrechtadvocaat, legt uit: \u201cOm in aanmerking te komen voor het dagpakket moet een werknemer kunnen profiteren van echte autonomie in de organisatie van zijn\/haar uurrooster. Dit is de conditio sine qua non van dit systeem. \u00bb<\/span><\/p>\n Volgens de verzamelde getuigenissen lijken de medewerkers van de Olympische Spelen van 2024 echter verre van deze beloofde autonomie.<\/span><\/p>\n \u201cWe moesten dagpascontracten tekenen, maar we kregen strikte schema\u2019s, van 11.30 uur tot 23.00 uur\u201d, zegt een luchthavenmedewerker anoniem. \u201cWaar is onze vrijheid om te organiseren? \u00bb<\/span><\/p>\n Deze situatie roept ernstige juridische vragen op. Artikel L. 3121-59 van de Arbeidswet bepaalt duidelijk dat de dagarrangement kan alleen van toepassing zijn op medewerkers<\/a> \u201cdie autonomie hebben in het organiseren van hun tijd.<\/span><\/p>\n De COJO wordt geconfronteerd met zware sancties. \u201cIn geval van een geschil zouden de rechtbanken deze dagpakketcontracten opnieuw kunnen classificeren als traditionele contracten\u201d, waarschuwt Me Zakine. Dit zou betekenen dat alles met terugwerkende kracht moet worden betaald overwerk<\/a> uitgevoerd, eventueel verhoogd.<\/span><\/p>\n De jurisprudentie is op dit punt duidelijk. In een arrest van 2 juli 2014 (nr. 13-11940) heeft het Hof van Cassatie eraan herinnerd dat het gebrek aan autonomie van de werknemer de forfaitaire overeenkomst in dagen nietig maakt.<\/span><\/p>\nHet dagverloop: een slecht toegepast systeem?<\/b><\/h2>\n
Opgelegde schema's, fictieve autonomie<\/b><\/h2>\n
Risico\u2019s voor het Organisatiecomit\u00e9 van de Olympische Spelen (COJO)<\/b><\/h2>\n
Een oproep tot actie voor medewerkers<\/b><\/h2>\n