Nieuws

Artikel

De loyaliteitsplicht die voortvloeit uit een arbeidsovereenkomst tussen een werkgever en een werknemer geldt ook tussen werknemers onderling!

Over de uitspraak van de Raad van State van 10 juli 2019 (nr. 408644) Een beschermde werknemer, namelijk een personeelsvertegenwoordiger, misbruikte de door de werkgever ter beschikking gestelde computerhulpmiddelen om zonder toestemming toegang te krijgen tot de zakelijke e-mailaccount van een andere werknemer. De Raad van State oordeelde dat deze frauduleuze inbraak een schending van de uit de arbeidsovereenkomst voortvloeiende loyaliteitsplicht vormde, ook al vond deze buiten werktijd plaats en was de werknemer op dat moment niet op zijn werkplek. Hij was ontslagen wegens wangedrag Nadat de werkgever toestemming had gekregen van de Arbeidsinspectie vanwege het beschermde statuut van de werknemer, heeft de ontslagen beschermde werknemer deze administratieve beslissing aangevochten. Hierdoor valt de zaak onder de bevoegdheid van de Raad van State (administratieve rechtbank) en niet onder de sociale kamer van het Hof van Cassatie.
De Raad van State oordeelde als volgt: "Een handeling van een werknemer buiten de werkingssfeer van zijn arbeidsovereenkomst kan geen ontslag wegens wangedrag rechtvaardigen, tenzij daaruit blijkt dat de werknemer een uit die overeenkomst voortvloeiende verplichting niet is nagekomen." De werknemer had zich schuldig gemaakt aan een daad van ontrouw bij de uitvoering van zijn arbeidsovereenkomst en was zijn uit deze rechtshandeling voortvloeiende beroepsverplichtingen niet nagekomen. Het is niet de eerste keer dat de hoogste bestuursrechter een beschermde werknemer heeft gestraft voor ontrouw. In een uitspraak van 27 maart 2015 bevestigde de Raad van State een ontslag wegens schending van de loyaliteitsplicht, omdat een beschermde werknemer de hem toegekende tijd voor vakbondsactiviteiten had gebruikt voor andere beroepsactiviteiten (CE, 27 maart 2015, nr. 371174, JSL, 13 mei 2015, nr. 387-7). De loyaliteitsplicht reikt dus verder dan de daadwerkelijk voor de werkgever gewerkte uren.