Nieuws

Nieuwsbrief

18 oktober 2019

Arbeidsrechtbanken leveren strijd!

De arbeidsrechtbank van Grenoble (Conseil de prud'hommes) heeft in een stakingsarrest van 22 juli 2019 geweigerd zich aan te sluiten bij het standpunt van het Hof van Cassatie, dat op 17 juli 2019 (Cass. avis, 17 juli 2019) had geconcludeerd dat de vergoedingsschaal voor ontslag zonder werkelijke en ernstige reden verenigbaar was met artikel 10 van Verdrag nr. 158 van de Internationale Arbeidsorganisatie. Verdrag nr. 158 van de Internationale Arbeidsorganisatie van 1982 en door Frankrijk geratificeerd op 16 maart 1989 inzake ontslag betreffende de beëindiging van de arbeidsverhouding op initiatief van de werkgever. Artikel 10 bepaalt: "Indien de in artikel 8 van dit Verdrag bedoelde organen tot de conclusie komen dat het ontslag niet gerechtvaardigd is, en indien zij, gelet op de nationale wetgeving en praktijk, niet de bevoegdheid hebben of het in de gegeven omstandigheden niet mogelijk achten het ontslag nietig te verklaren en/of om de herplaatsing van de werknemer te bevelen of voor te stellen, moeten zij de bevoegdheid hebben om de betaling van een passende vergoeding of elke andere vorm van genoegdoening die passend wordt geacht, te bevelen"..
Deze formule staat in artikel 24 b) van het herziene Europees Sociaal Handvest van 3 mei 1996. De lagere rechtbanken, waaronder de arbeidsrechtbank van Grenoble, verzetten zich tegen de uitspraak van het Hof van Cassatie. Om een hogere vergoeding toe te kennen dan het geval zou zijn geweest als ze hun beslissing hadden gebaseerd op de schaal van Macron, hebben de rechters van de arbeidsrechtbank van Grenoble de bepalingen van artikel 10 van de ILO-Conventie overgenomen, dat vereist dat de vergoeding in verhouding moet staan tot de situatie van de voormalige werknemer. In dit geval kreeg de werkneemster een schadevergoeding van €8.000 voor het schenden van haar veiligheidsverplichting. De werkneemster werd onderworpen aan psychologische intimidatie. Ze werd in de gaten gehouden en kreeg anxiolytica en antidepressiva. De rechters hielden rekening met deze context door de betaling van een hogere schadevergoeding te bevelen, die volgens hen meer in overeenstemming was met wat ze in het bedrijf had meegemaakt. Uit een analyse van deze uitspraak komen twee belangrijke punten naar voren: - De rechters verzetten zich tegen het standpunt van het Hof van Cassatie, dat de schaal van Macron bekrachtigde, - Als een werkgever zijn veiligheidsverplichting in geval van intimidatie niet nakomt, kan hem dat duur komen te staan. Werkgevers, de schaal van Macron wordt niet uniform toegepast door alle arbeidsrechtbanken. Kom meer te weten en krijg hulp bij het implementeren van effectieve preventiemaatregelen voor de gezondheid van uw werknemers.
Bookmark deze pagina!